Week 2 down: the road from Quantico to Washington DC

Twee belangrijke momenten tijdens het lesprogramma in de tweede helft van de week waren het International Panel en de uiteenzetting over de West Nickel Mines School shooting. Tijdens het panel nemen internationale studenten plaats op het podium in het auditorium en beantwoorden voor de ganse sessie (onvoorbereide) vragen over hun politieorganisatie: structuur, werking, beleid, bewapening, bevoegdheden, organisatie van justitie ... Publiek schrikt me niet echt af, maar in het Engels is het toch net iets spannender 😅. De voordracht over de school shooting kreeg de ganse zaal stil: de dader gijzelde in 2006 tien lagere schoolmeisjes en schoot er uiteindelijk 8 neer, waarvan 5 het niet overleefden. De toenmalige leidinggevende politieofficier ter plaatse van de Pennsylvania State Police kreeg het nog steeds moeilijk tijdens zijn verhaal en de ganse zaal met hem. Niemand die onbewogen bleef en elke politieman of -vrouw in de zaal herbeleefde zijn of haar eigen beklijvende ervaring. Zelden zo blij geweest dat ik me daarna mocht gaan afbeulen tijdens de sportles. Om de lesweek volledig af te ronden ging ik vrijdagnamiddag nog een kilometer zwemmen. 

Sectie 4

Dat compenseerde dan weer om op vrijdagavond bij een zalig weertje van 25 graden enkele stukken ribeye op de barbecue te gooien. Napraten over de week tot middernacht in T-shirt (sorry thuis, ik moet jullie toch even jaloers maken 😏). Zaterdagochtend na het ontbijt vertrokken we met een groepje naar Washington DC. Volle zon, tot 27 graden en op de koop toe was het in DC ook nog Cherry Blossom Parade (kersenbloesemparade).  Deels met de auto, deels met de metro belandden we in het hart van The Mall. Een hele hoop volk dus op straat, maar tegelijk ook heel wat blokken verkeersvrij gemaakt. Leuk dus voor ons. Gezien het mooie weer besloten we een wandeling te maken langs The Mall, van het Smithsonian Castle, naar Washington Memorial via het Witte Huis, naar het National World War II Memorial tot aan het Lincoln Memorial en zo naar het Korean War Veterans Memorial. Honger en dorst zorgden ervoor dat het Vietnam War Memorial voor een volgende keer zal zijn.

Lincoln Memorial

The White House

Na de lunch splitste onze groep zich in twee en met vijf collega's bezocht ik het International Spy Museum over de geschiedenis van de spionage van de oude tijden tot wat er ons nog te wachten staat. Interessant en leuk gebracht. Tip: je krijgt korting als student of senior (dat kennen wij ook), maar ook voor Military/Law Enforcement 😁. Ook een passage langs Ford's Theatre (helaas niet open voor bezoek wegens een voorstelling) waar president Abraham Lincoln exact op zaterdag 14 april (1865) werd neergeschoten en uiteindelijk overleed op 15 april in het huis aan de overzijde. We bezochten dan maar het bijbehorende museum met de indrukwekkende vier verdiepingen hoge boekentoren van alle boeken die over Lincoln zijn geschreven. Op het einde van deze prachtige dag hadden we bijna 16 km gewandeld volgens alle aanwezige stappentellers en GPS-trackers!

Nog even wat over het politiewerk voor de geïnteresseerde collega's. Net zoals bij ons kennen de Amerikanen eigenlijk drie systemen voor een huiszoeking: heterdaad (exigent circumstances, kan gedaan worden wanneer verondersteld wordt dat fysieke integriteit van een persoon of een eigendom in gevaar is), toestemming (by consent) en met bevel (search warrant). De bevoegdheden zijn dan weer een heel andere zaak: lokale politiemensen (dus niet van State Police, maar sheriff of city departments, of uiteraard ook niet voor de federale politiediensten zoals de FBI) hebben enkel bevoegdheid op hun grondgebied. Op het grondgebied van de staat mogen ze enkel optreden in geval van een 'felony' (=serious crime, te vergelijken met misdaden bij ons), anders zijn ze niet bevoegd. Buiten de staat (in de rest van de VS dus) hebben ze geen enkele bevoegdheid! Er bestaat een uitzondering waarbij een federaal agent (bv. FBI, DEA) een lokale politieambtenaar tijdelijke federale bevoegdheden kan toekennen als ze samenwerken aan een zaak (vaak in zogenaamde Joint Task Forces), zodat deze mee kan assisteren buiten zijn eigen grondgebied. Hun dienstwapen daarentegen kunnen alle politieambtenaren (als ze dat willen) permanent dragen in gans de VS (ook al hebben ze geen bevoegdheid, dan is het ter wettige zelfverdediging). Deze wet, de LEOSA (Law Enforcement Officers Safety Act) Carry Law, kwam er in 2004 op initiatief van president George W.  Bush.

Zondag was opnieuw de dag voor sport, huiswerk en de blog. Deze morgen liepen we met een groepje 13,5 km op de Marine Corps Base over de Hill Trail (ik weet nu waarom het zo genoemd wordt, pittige bergjes). En vandaag kreeg ik mijn eerste punten terug voor één van de opdrachten (100% en een mooie feedback). Goed gestart dus 😄.