Challenge 1 is done

Halverwege week 2, tijd voor een nieuwe terugblik. Interessante cases deze week in de lessen 'Counterterrorism' en 'Crisis Incident Leadership', gevolgd door geanimeerde discussies bij 'Leadership".  De eerste huistaken werden ook al ingediend. Het is belangrijk een balans te vinden tussen huiswerk en sociale, netwerkactiviteiten. Ook uit deze laatste haal je echter zoveel en ga je de zaken toch ook van een ander perspectief bekijken. Gisteravond bv. was er een beklijvend gesprek met de Kosovaarse collega over de oorlog in voormalig Joegoslavië. Ook de verscheidenheid aan Amerikaanse collega's maakt het zo boeiend. Onze rooskleurige kijk dat de Amerikaanse politiediensten er zoveel beter voor staan, is vaak onterecht. We weten wel dat de 'law enforcement' hier een lappendeken is van plaatselijke politiediensten, 'state police' en federale diensten zoals de FBI. Maar wist je dat 75% van de Amerikaanse politiediensten minder dan 25 tot 30 politiemensen in dienst heeft? Het landschap is grofweg verdeeld in 'police departments' in de (grote) steden met een "chief of police" aan het hoofd die benoemd wordt door de burgemeester of gemeenteraad (city council), de "county" is een landelijke politiezone voor meerdere gemeenten geleid door een 'sheriff' (die verkozen wordt na een campagne zoals een politicus) en elke staat heeft dan nog één of andere vorm van "state police", soms ook "Rangers" of "State Troopers" genoemd. Deze laatste zijn soms enkel bevoegd voor de autosnelwegen (highways) of zijn soms ook een recherchedienst voor de staat omdat de kleine lokale politiediensten niet de mogelijkheden en middelen hebben om grote onderzoeken te voeren. Daarnaast zijn er honderden andere politiediensten voor universiteiten, natuurdomeinen, allerlei departementen (Department of Energy bv.) en vervoersmaatschappijen (bv. AMTRAK), ... Zeker niet minder gecompliceerd dan België dus. En vaak hebben ze middelen te weinig, lees budget. Bovendien verdienen ze vaak ook minder dan Belgische politiemensen en ze kunnen dan wel dikwijls vroeger op pensioen gaan (maar ook dat verschilt van departement tot departement), maar ze krijgen ook veel minder. Een ander voorbeeld: FBI-agenten hebben niet echt uren en werken voortdurend overuren, maar die worden niet betaald. Jaarlijks verlof: twee weken aaneensluitend groot verlof nemen is uitzonderlijk! Pruimtabak (chewing tobacco) is bij de politiemensen erg populair omdat het in veel departementen verboden is om te roken tijdens de diensturen!!! Over het muurtje kijken helpt de zaken te relativeren.

Klaar voor de start van de eerste challenge: 2400 meter

Elke woensdag start voortaan met een challenge. Vandaag was deze bescheiden: een cross van 2400 meter (deed me terugdenken aan ver verleden tijden, in het leger is 2400 m een vaste looptest). De challenges worden gelopen door de ganse sessie (237 personen), ook verschillende docenten komen meelopen. Leuk sfeertje dus en dat geeft adrenaline met als resultaat een zevende plaats 👊. Zeer tevreden en morgen waarschijnlijk zeer stijf 😅.

Met mijn Canadese collega Darren van de RCMP op Patch Night

Met mijn roommate Pete van Crystal Police Department (Minnesota) in de Hall of Honor

Op dinsdagavond was er Patch/Pin/Coin Night. Voor ons minder gekend: patches hebben we nog wel hier en daar, pins al veel minder en coins (zie enkele voorbeelden op de foto) is een gebruik dat hier wijd verspreid is, maar bij ons hoogst uitzonderlijk is. Veel volk, een gemakkelijke manier om aan de praat te geraken en veel souvenirs.

De namen beginnen kennen lukt langzaam aan beter, maar het helpt niet als bijna geen enkele Amerikaan zijn echte voornaam gebruikt: bijna elke voornaam wordt afgekort; Christopher is Chris, William is Bill, Donald is Don en Ronald is Ron, Joshua is Josh, Joseph is Joe, Michael is Mike ... En nog anderen gebruiken gewoon een totaal andere voornaam dan ze eigenlijk hebben.

Tijd voor huiswerk, maar de blog ging voor. First things first 😉